ลักษณะของผู้ให้คำปรึกษาที่ดี

ลักษณะของการให้คำปรึกษาที่ดี
ผู้ให้คำปรึกษาอาจจะเป็นใครก็ได้ที่ยอมรับและเข้าใจความทุกข์ของผู้รับคำปรึกษา และพร้อมที่จะเรียนรู้วิธีการช่วยเหลือผู้ที่มีความทุกข์ให้สามารถปรับตัวเอง ให้มีชีวิตอยู่ในครอบครัว และสังคมต่อไปได้อย่างไม่ทุกข์มากจนเกินไป ผู้ที่จะทำหน้าที่ให้คำปรึกษาได้ดี ควรมีคุณสมบัติดังต่อไปนี้ 

1. มีความรู้ ความเข้าใจเรื่องต่างๆ ที่ให้คำปรึกษาอย่างถูกต้อง 

2. มีความเข้าใจคุณค่าความต้องการและความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพร่างกายและสุขภาพจิตของมนุษย์ เคารพในสิทธิส่วนบุคคลที่จะเลือกตัดสินการดำเนินชีวิตของตนเอง 

3. มีใจเป็นกลาง ยอมรับสภาพตามความเป็นจริงของผู้มีปัญหา 

4. มีความเข้าใจเห็นอกเห็นใจความทุกข์ของผู้รับคำปรึกษาหรือสังคม ที่เกี่ยวข้อง 

5. พร้อมที่จะเรียนรู้ขั้นตอนการให้คำปรึกษาเชิงจิตวิทยา และฝึกฝนวิธีการติดต่อสื่อสารกับผู้อื่นจนเกิดความชำนาญเพื่อให้สามารถช่วยเหลือตนเองและผู้อื่นได้ อย่างเหมาะสม 

6. สามารถเก็บรักษาความลับของคนอื่นได้หากต้องนำเรื่องราวเหล่านี้ไปปรึกษา ผู้อื่นจะต้องปกปิดหลักฐานการเปิดเผยตัวผู้นั้น เช่น ชื่อ - สกุล ที่อยู่ 

7. มีความประพฤติที่เหมาะสมเป็นแบบอย่างที่ดีได้ ยึดหลักธรรมพรหมวิหาร 4 ประจำจิตได้แก่ 
เมตตา คือความอยากให้เขามีความสุข 
กรุณา คือความอยากให้เขาพ้นทุกข์ 
มุทิตา คือความยินดีเมื่อเขามีความสุข 
อุเบกขา คือการวางเฉยเมื่อช่วยเขาได้เพียงเท่านี้
8. พร้อมที่จะเสียสละเวลาให้แก่ผู้รับคำปรึกษาอย่างเต็มที่ แม้ว่าบางครั้งอาจต้องไปเยี่ยมเยือนผู้รับคำปรึกษาหรือผู้เกี่ยวข้อง ตามความต้องการของผู้รับคำปรึกษา 

ทฤษฏีครอบครัว

1.ครอบครัวเป็นหน่วยทางอารมณ์ ( The Family as

 an emotional unit 

2.สมาชิกแต่ละคนจะมีความผูกพันกัน ประสานกัน

และติดต่อเกี่ยวข้องกัน ( A network of interlocking

Relationships )

3. จะเข้าใจครอบครัวมากยิ่งขึ้น หากสามารถวิเคราะห์

เกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกับบรรพบุรุษ

ทักษะในการให้คำปรึกษา

ทักษะในการให้คำปรึกษา

     1. ทักษะเบื้องต้นในการใส่ใจ(Basic  Attending Skills)
         1.1 พฤติกรรมการใส่ใจ  ได้แก่ การประสานสายตา
การใช้ภาษากายที่เหมาะสม น้ำเสียง การแสดงออกทาง
สีหน้าและการพูดที่สอดคล้องหรือการตอบสนองด้วย
คำพูด

1.2 ทักษะการใช้คำถาม 

      คำถามปลายเปิด : เปิดโอกาสให้ผู้รับคำปรึกษาได้แสดงความคิดเห็นอย่างเต็มที่  คำถามปลายเปิดมักมีคำต่อไปนี้  อะไร อย่างไร ที่ไหน เมื่อไร แต่ให้หลีกเลี่ยงคำว่า ทำไม เพราะจะทำให้ผู้รับคำปรึกษาเกิดความรู้สึกว่าตนเองถูกตำหนิ และ เกิดการต่อต้าน

1.3 ทักษะการฟัง 

      จุดมุ่งหมายหลักของการฟัง คือ 

      1. เข้าใจพฤติกรรมที่ไม่ใช่ภาษาพูด 

      2. เข้าใจพฤติกรรมที่เป็นภาษาพูด

      3. เข้าใจผู้รับคำปรึกษาในฐานะเป็นบุคคลคนหนึ่ง      

1.4 ทักษะการกระตุ้นเพียงเล็กน้อย ( Minimal  Encouragement ) 

      เป็นวิธีการหนึ่งที่ผู้ให้คำปรึกษาใช้ภาษาท่าทาง เช่น ผงกศีรษะ และ ท่าทางที่แสดงความใส่ใจ และภาษาพูดสั้น ๆ เพื่อแสดงให้ผู้รับคำปรึกษารับรู้ถึงความสนใจที่จะติดตามเรื่องราว และส่งเสริมให้เขาหรือเธอเล่าเรื่องต่อไป

1.5 ทักษะการทวนความ  

      เป็นวิธีการหนึ่งที่ผู้ให้คำปรึกษาใช้ในการส่งข่าวสารกลับไปยังผู้รับคำปรึกษา เพื่อตอบสนองสิ่งที่เขาหรือเธอกำลังรับฟังอยู่ โดยการเล่าถึงเนื้อหา และ ความหมายนั้นเสียใหม่ ด้วยคำพูดของผู้ให้คำปรึกษา

     

1.6 ทักษะการสะท้อนความรู้สึก  

      เป็นวิธีการหนึ่งของกระบวนการฟัง เพราะเป็นการที่ผู้ให้คำปรึกษาใช้ในการส่งข่าวสารกลับไปยังผู้รับคำปรึกษา เพื่อตอบสนองสิ่งที่เขาหรือเธอกำลังรับฟังอยู่ เช่นเดียวกับการทวนความ แต่ต่างกันที่การสะท้อนความรู้สึกจะเลือกเฉพาะส่วนที่เป็นอารมณ์และความรู้สึกของผู้รับคำปรึกษาเท่านั้น

1.7. ทักษะการสรุป 

            เพื่อรวบรวมความคิด และ ความรู้สึกที่สับสนกระจัดกระจายให้เป็นกลุ่ม หรือ เป็นการสรุปความสำคัญ ๆ ในกรณีที่มีการสนทนายาว ๆ เพื่อตรวจสอบความเข้าใจระหว่างผู้ให้ปรึกษาและผู้รับคำปรึกษา เพื่อช่วยเตรียมตัวผู้รับคำปรึกษาให้พร้อมก่อนที่จะให้คำปรึกษาครั้งต่อไป

แนวปฏิบัติที่องค์กรวิชาชีพและกฎหมายกำหนด ด้านจรรยาบรรณ

1. ผู้ให้คำปรึกษาต้องไม่พยายามที่จะให้ความช่วยเหลือผู้รับคำปรึกษาโดยที่ไม่มีความรู้ ทักษะ การฝึกฝน

2. ผู้ให้คำปรึกษาต้องไม่มีอคติ และ ความลำเอียง

3. ผู้ให้คำปรึกษาต้องไม่มีความสัมพันธ์หรือเกี่ยวข้องทางเพศกับผู้รับคำปรึกษา

4. ผู้ให้คำปรึกษาจะคุ้มครองสิทธิของผู้รับคำปรึกษา
และรักษาความลับของผู้รับคำปรึกษา เว้นแต่สถานการณ์ที่เป็นอันตรายต่อชีวิตและความผาสุขของตนเองและผู้อื่น

5. ผู้ให้คำปรึกษาต้องคงไว้ซึ่งการปฏิบัติงานที่มีมาตรฐานของความซื่อสัตย์ จริงใจ และ มีคุณธรรมในระดับสูง

6. ผู้ให้คำปรึกษาต้องรับผิดชอบที่จะรับการฝึกอบรม เพิ่มเติม และ พัฒนาอย่างต่อเนื่อง ต้องไม่พยายามที่จะให้ความช่วยเหลือผู้รับคำ

แนวคิดการให้คำปรึกษาครอบครัว

1. เน้นกระบวนการที่เกิดขึ้นภายนอกจิตใจ มากกว่าภายในจิตใจ

2. เพ่งเล็งที่ระบบทั้งหมด

3. มองปัญหาแบบวงจรไม่มองแบบเส้นตรง

4. สนใจว่าปัญหาดำเนินอยู่ได้อย่างไรและมีบาทอย่างไร

5. มุ่งที่การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม 

เป้าหมายในการให้คำปรึกษาครอบครัว

    →        ทำให้เกิดสภาพการณ์ใหม่    ซึ่งจะทำให้ครอบครัวปรับเปลี่ยนโครงสร้าง  ระบบความสัมพันธ์ของตนให้เหมาะสมกว่าเดิม

    Change in relationship context in order to Restructure family organization and change

Disfunctional  transactional patterns.

การให้คำปรึกษาครอบครัว

มองภาพครอบครัวเป็นระบบ
              

               ▆ ▇ █ █  ระบบในครอบครัวประกอบด้วย
                                1.เพศ (Gender)
                                2.ระบบสามี ภรรยา (The spouse Subsystem)
                                3.ระบบพ่อแม่ (The parentla Subsyst